αυτο εγινε σημερα που λες.

μπαμ

κάποιοι θα θυμούνται και κάποιοι θα ξεχνάνε αλλά δεν με πειράζει, έμαθα να μη με νοιάζει για όλα αυτά που είχα και τώρα έχω χάσει,μα δεν έχω ξεχάσει και δεν έχω αλλάξει και για όσο αναπνέω εγώ θα είμαι εντάξει,άνθρωποί έρχονται και φεύγουνε απ’τη ζωή μου ίσως τελικά ποτέ να μην ήτανε μαζί μου,σ’ όλα αυτά που περνώ τώρα ψάχνω,μια αλήθεια να δω μέσα εκεί να χαθώ σ’ όλα αυτά τα ψεύτικα λόγια που μου κλέψανε χρόνια,τόσο βαθειά μες το μυαλό μου σαν να υπήρχανε αιώνια και μια περίεργη διάθεση με διακατέχει,συμβαίνουν τόσα γύρω μου το μυαλό μου πια δεν αντέχει…

μονο αυτο!

Ομως απoψε πρεπει να τα καταφερω,δεν εχω δυναμη τα ποδια μου να παρω.
Μακαρι να 'τανε καπως αλλιως δεν ξερω.
Δεν ξερω ποιον παλευω να νικησω.Φτανω στην πορτα και ζυγιζω την ζωη μου.
Νοιωθω τα ματια σου να με τραβανε πισω, να μ' αγαπανε δυο φορες για να γυρισω.
Σαν βυθισμενες αγκυρες επανω στο κορμι μου.
Βγαινω στο δρομο και σκουπιζω τα αιματα σου.
Κι οσα σου ειπα δεν μπορω να τα πιστεψω
"να μην ξεχασεις να πιαστεις απ' τα ονειρα σου"
"να μην φοβασαι η ζωη ειναι μπροστα σου".

Ποσες βλακειες ειπα για να ξεμπερδεψω...
Δεν ξερω ποιον παλευω να νικησω!


γιατι σημερα?γιατι επαιζε ο freedom "σαν εσενα" και η επιγραφη του μαγαζιου εγραφε "ΑΤΛΑΝΤΙΣ".
γι αυτο γαμω την μαλακια του πρωι πρωι.
τι κανεις ρε πουστη.ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ.

τι ωραια να το λες

Κι ομως δεν με νοιαζει!στα αρχιδια μου σας εγραψα απο την αρχη γιατι δεν αξιζατε τιποτα.
και εγω τραγουδαω δυνατα βολταροντας με ενα smartaki.
λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα
λα

βαρεθηκα!

(ημουν εκει για μια φορα τιποτα δεν τ' αλλαζει.)στιχος που μου κολλησε.

στο νησι τις γαλαζιες νυχτες

εδω και καιρο.

Τι να σου πάρω ένα φιλί.... δεν μου αρκεί.

δεν γυρναω για να παρω εκδικηση.οχι, ουτε μια φορα.
ουτε απο αγαπη και ατελειωτο ενδιαφερον.ουτε κατα διανοια.
κατι σαν δεσιμο υπαρχει.
σα να εχω γυρω μου ενα σχοινι που δεν με αφηνει να φυγω.
δεν ξερω αν γυρναω για επιβεβαιωση.
ουτε καν αν αυτο που κανω μου κανει καλο.
συνεχεια γυρναω σε σενα οχι επειδη ξερω οτι θα εισαι εκει.
γυρναω γιατι ξερω οτι για να σε βρω πρεπει πρωτα να σε ξαναχασω.
το μονο που δεν ξερω ειναι πως να σε κερδισω στο παιχνιδι που παιζουμε 1 χρονο και κατι τωρα.
πραγματικα δεν θα το αλλαζα με τιποτα.

με κουραζει ολο αυτο.
νιωθω οτι πνιγομαι απο το τιποτα που εχω.
θελω να υπαρχει κατι διπλα μου και να το αισθανομαι καθε λεπτο που ζω, που αναπνεω.
οχι να ξεχναω οτι εισαι εκει.
θελω να ξυπναω και να μου λες καλημερα.
θελω να σε βλεπω καθε μερα. να εισαι εκει για να ζουμε πραγματα μαζι.

αντι αυτου το τιποτα. που εχω διπλα μου.κοιμαμαι και ξυπναω.