θα διασχισεις ενα πρωινο τον κοσμο

μενει μονο να περασουμε αυτα τα συνορα

με οποιονδηποτε τροπο

και θα αγαπησεις μαζι μου τον ανοιχτο ουρανο

γιατι η γη ειναι πιο ομορφη απο εμας

όσο και αν πιω πια δε μεθάω

ημουν αγκαλια με μια αγελαδα,
μην φανταστεις μεγαλη,
φοραγε φτερα βατραχου, κοκκινο παντελονι
και με κραταγε σφιχτα.
κατηφοριζαμε εναν πρασινο λοφο
που διπλα μας περναγαν ναυτες.
μαζεψαμε τα πραγματα μας
και μπηκαμε σε ενα πλοιο που ειχε ροδες.
οταν φτασαμε στην αλλη οχθη μου ειπε θα μ'αφησει εδω να ζησω
και εκεινη θα γυρισει πισω.
και το μονο που θυμαμαι μετα
ειναι να κλαιω εντρομη που θα μεινω μονη.

και ολο το πρωι τραγουδαγα το Μοχα.